โครงการการจัดการความรู้   เพื่อพัฒนาระบบงานบริการ  วิชาการ  และสร้างวัฒนธรรมองค์กร
ในกิจกรรม  “คุยกันวันศุกร์”

เก็บเรื่องมาเล่าจาก :  น.ส.ทิพบุษฏ์  อร่ามรัตน์ 
:  นำเสนอเกี่ยวกับการไปอบรมโปรแกรม GIMP   ณ  สำนักบริการคอมพิวเตอร์  บางเขน 
โปรแกรม GIMP  เป็นโปรแกรมที่นำมาสร้างงานกราฟิกต่าง ๆ  GIMP  เป็นโปรแกรมจัดการรูปภาพที่มีความสามารถสูงและครบถ้วน  เหมาะสำหรับการจัดการรูปถ่ายดิจิตอล  การออกแบบกราฟิกสำหรับเว็บ  การแปลงไฟล์จากฟอร์แมตหนึ่งไปอีกฟอร์แมตหนึ่ง  หรือการสร้างรูปความระเอียดสูงสำหรับการพิมพ์
การทำงานที่โดดเด่นอีกรูปแบบหนึ่งของ GIMP นั้นคือ การตกแต่งภาพต้นฉบับให้เกิดสีสัน  แสงเงา  รวมทั้งสร้างความแปลกใหม่ให้กับภาพ  โดยการใช้เครื่องมือสำหรับการตกแต่งภาพใน GIMP เปลี่ยนแปลงภาพให้เป็นไปตามที่เราต้องการ
ความสามารถหลักของ GIMP นั้น  จะเน้นการตกแต่งภาพกราฟิกแนวต่าง ๆ ให้สวยงามและแปลกตากว่าเดิม  นอกจากนั้นยังใช้แก้ไขจุดบกพร่องของภาพได้อีกด้วย  ทำให้ GIMP ถูกนำไปใช้ในงานตกแต่งภาพในหลาย ๆ ด้าน  เช่น
♦ งานตกแต่งภาพถ่าย  เป็นการตกแต่งรูปเก่าให้คมชัดเหมือนใหม่หรือทำการแก้ไขรูปถ่ายที่มืดไป  สว่างไป  มีเงาดำ ให้ภาพมีสีสดใสสมจริง
♦ งานสิ่งพิมพ์  ไม่ว่าจะเป็นหนังสือนิตยสาร  โฆษณา  ก็สามารถนำมาตกแต่งได้ตามแบบที่เราต้องการ
♦ งานเว็บไซต์บนอินเตอร์เน็ต  ใช้สร้างภาพเพื่อตกแต่งเว็บไซต์  ไม่ว่าจะเป็นภาพพื้นหลัง  ปุ่มโต้ตอบ  แถบหัวเรื่อง  และภาพประกอบต่าง ๆ
♦ งานออกแบบทางกราฟิก  ใช้ GIMP ช่วยในการสร้างภาพสามมิติ  การออกแบบปกหนังสือและผลิตภัณฑ์  การออกแบบการ์ดอวยพร  เป็นต้น

ข้อคิดกับเพื่อนร่วมงาน :  นางภัสรัญ  ศรีวรนารถ
:  “ชาวนากับลาแก่”  มีชาวนาคนหนึ่งเลี้ยงลาไว้ตัวหนึ่งซึ่งแก่มากแล้ว  วันหนึ่งชาวนาได้พาเจ้าลาแก่ออกไปข้างนอก  ด้วยความโง่เขลาของมันดันเดินซุ่มซ่ามไปตกบ่อแห่งหนึ่ง  มันร้องครวญครางเป็นเวลาหลายเพลา  ชาวนาเองก็พยายามใคร่ครวญหาวิธีที่จะช่วยมันขึ้นมา  ในที่สุดชาวนาหวนคิดขึ้นมาได้ว่า  เจ้าลาก็แก่เกินไปแล้ว อีกอย่างบ่อนี้ก็ต้องกลบ  ไม่คุ้มที่จะช่วยเจ้าลา  ชาวนาจึงไปขอแรงชาวบ้านเพื่อมาช่วยกลบบ่อ  ทุกคนใช้พลั่วตักดินสาดลงไปในบ่อ  ครั้งแรกเมื่อดินไปถูกหลังลามันตกใจ  และรู้ชะตากรรมของตนทันที  มันร้องโหยหวนทันที  สักพักหนึ่งทุกคนก็แปลกใจที่เจ้าลาเงียบไป  หลังจากที่ชาวนาตักดินใส่ไปในบ่อได้สักสามพลั่วก็เหลือบมองลงไปในบ่อก็พบกับความประหลาดใจที่ว่า  ทุกครั้งที่ทุกคนสาดดินลงไปบนหลังลา  ลามันจะสะบัดดินออกจากหลังแล้วก้าวขึ้นไปเหยียบดินเหล่านั้นยิ่งทุกคนพยายามเร่งระดมสาดดินลงไปมากเท่าไรมันก็ก้าวขึ้นมาได้เร็วมากยิ่งขึ้นในไม่ช้าทุกคนต่างประหลาดใจที่เจ้าลาสามารถหลุดพ้นจากปากบ่อดังกล่าวได้  นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า  “ชีวิตนี้อุปสรรคต่าง ๆ ที่ถาโถมเข้ามาหาเราก็เปรียบเสมือนดินที่สาดเข้ามาหาเรา  จงอย่าท้อถอยและยอมแพ้จงแก้ไขมัน  เพื่อที่เราจะได้เหยียบมันเพื่อที่จะก้าวสูงขึ้นเรื่อย ๆ เปรียบเสมือนลาแก่ที่หลุดพ้นจากบ่อได้ฉันใดฉันนั้น”  “อุปสรรคมีไว้ให้ก้าวข้ามไป” เป็นกำลังใจให้กับทุกคน  ที่เจออุปสรรคจะมากบ้าง หรือน้อยบ้าง  จงทำให้ดีก็แล้วกัน

:  “ธนบัตรใบละ  1,000”  อาจารย์มหาวิทยาลัยคนหนึ่งเริ่มการสนทนาในชั้นเรียนด้วยการหยิบธนบัตรใบละ  1,000  บาท  ออกมาให้นักศึกษาดู  แล้วถามว่ามีใครอยากได้บ้าง  นักศึกษาทุกคนยกมือขึ้น  อาจารย์ขยำธนบัตรนั้นจนยับยู่ยี่  แล้วถามอีกครั้งว่ามีใครยังอยากได้ธนบัตรใบนี้อีกหรือไม่  ทุกคนยังคงยกมือขึ้นเหมือนเดิม  อาจารย์ถามต่ออีกว่า  ถ้าธนบัตรนี้ถูกทิ้งอยู่บนพื้น  แล้วมีคนเหยียบย่ำจนสกปรกยังจะมีใครอยากได้อีกหรือไม่  นักศึกษาทุกคนตอบว่ายังอยากได้  อาจารย์จึงกล่าวสรุปว่า  “นั่นคือสิ่งมีค่าที่พวกเธอได้เรียนรู้ในวันนี้  คือไม่ว่าเธอจะทำอะไรกับธนบัตรใบนี้มันก็ยังมีค่า 1,000  บาท  ชีวิตคนเราก็เช่นเดียวกัน  บางครั้งเราอาจจะถูกทอดทิ้ง  ถูกใครต่อใครซ้ำเติมเหยียบย่ำ  ถูกขยำขยี้ยับเยิน เพราะความผิดพลาดในการก้าวเดินของชีวิต  จนทำให้เธอเกิดความรู้สึกว่าตนเองไร้ค่า  แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น  เธอก็ยังมีคุณค่าของความเป็นคน ไม่ว่าเธอจะสะอาดเอี่ยม  หรือยับยู่ยี่เปรอะเปื้อนไปด้วยโคลนตมสกปรก  เธอก็ยังเป็นคนเดิมที่มีคุณค่าอย่างยิ่ง โดยเฉพาะสำหรับคนที่รักเธอ”

โจทย์ช่วยกันคิด :  โรงพยาบาลสัตว์ฯ ในอุดมคติ  เป็นอย่างไร
1.    อยากให้มีการบริการที่รวดเร็วและประทับใจลูกค้า
2.    สถานที่ของโรงพยาบาลสัตว์ฯ ให้ดูสะอาดและเป็นระเบียบ  ปราศจากโรคติดต่อ
3.    บุคลากรทำงานกันอย่างมีความสุข  ช่วยเหลือกัน  และทำงานอย่างมีคุณภาพ
4.    การพัฒนาเครื่องมือและอุปกรณ์ทางการแพทย์ที่ทันสมัย  และบุคลากรที่มีการพัฒนาเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ
5.    สวัสดิการที่สูงขึ้นสำหรับบุคลากร
6.    ค่าบริการไม่แพง
7.    ให้มีการคำนึงถึงสัตว์ป่วยเป็นหลัก
8.    คนจนมีสิทธิ์